قانون بخشایش

کائنات از طریق مبادله پویا عمل می کند. داد و ستد جنبه های متفاوت جریان نیرو در کائنات اند و در شور و شق بخشیدن آنچه که می جوئیم فراوانی کائنات را در زندگیمان به جریان می افکنیم.

دومین قانون معنوی موفقیت قانون بخشایش است. این قانون را می توان قانون داد و ستد نیز خواند زیرا کائنات از طریق مبادله پویا عمل می کند. هیچ چیز ایستا نیست. جسمتان در حال مبادله پویا و مدام با جسم کائنات است. ذهنتان به طرزی پویا با ذهن کیهان ارتباط متقابل دارد. نیرویتان نمایانگر انرژی کیهانی است. جریان حیات هیچ نیست مگر ارتباط متقابل و هماهنگ همه عناصر و نیروهایی که به صورت قانون بخشایش عمل می کنند. چون جسم و ذهنتان و کائنات در مبادله پویا و مدامند، بند آوردن جریان نیرو مانند بند آوردن جریان خون است. هرگاه خون از جریان باز ایستد دچار انعقاد و گرفتگی و ایستایی می شود، به این دلیل باید ببخشایید و بستانید تا بتوانید ثروت و فراوانی یا هر چه را که در زندگی خواهانید در زندگیتان در جریان نگه دارید. واژه فراوانی به معنی جریان داشتن است و معنای ریشه آن جریان داشتن در فراوانی است. پول در واقع نمایانگر آن نیروی حیاتی است که مبادله می کنیم و مظهر آن نیروی حیاتیست که در ازای خدمتی که به عالم عرضه می کنیم آنرا به کار می بریم. واژه دیگری که به معنای پول است currency نیز نمایانگر جریان طبیعی نیروست. ریشه لاتین این واژه به معنای دویدن یا جریان داشتن است. بنابراین اگر جریان پول را متوقف سازیم، اگر تنها قصدمان چسبیدن به پولمان و احتکار آن باشد چون پول نیروی حیات است جریان بازگشت آنرا به زندگیمان نیز متوقف می سازیم. برای اینکه آن نیرو به سوی ما بیاید باید آن نیرو را در جریان نگاه داریم. پول نیز همچون رودخانه باید در جریان باشد و گر نه در نیروی حیات خود راکد و فاسد و بسته و خسته می شود. هر رابطه ای داد و ستد است. بخشیدن ستاندن را تولید می کند. آنچه بالا می رود باید پایین بیاید. آنچه بیرون می رود باید بازگردد. در واقع ستاندن مانند بخشیدن است زیرا داد و ستد جنبه های متفاوت جریان نیرو در کائنات اند و اگر جریان هر یک از آنها را بند آوریم در هوشمندی طبیعت مداخله می کنیم. در هر بذر وعده هزاران جنگل نهفته است اما بذر را نباید احتکار کرد. بذر باید هوشمندی خود را به خاک حاصلخیز ببخشد، از طریق بخشیدن خود نیروی نامرئی آن در تجلی مادی جریان می یابد. هرچه بیشتر ببخشید بیشتر دریافت می کنید زیرا فراوانی کائنات را در زندگیتان در جریان نگاه می دارید در واقع هرآنچه که در زندگی ارزش داشته باشد فقط زمانی فزونی می یابد که بخشیده شود. آنچه در اثر بخشیدن افزایش نیابد نه ارزش بخشیدن دارد و نه ارزش دریافت کردن. چنانچه با عمل بخشیدن احساس کنید که چیزی را از دست داده اید واقعاً ان هدیه را نداد ه اید و موجب افزایش نخواهد شد. اگر با اکراه ببخشایید نیرویی در پس آن بخشایش وجود ندارد. مهم ترین چیز نیتی است که در پس داد و ستدتان نهفته است. نیت باید همواره ایجاد شادمانی برای بخشاینده و ستاننده باشد زیرا شادمانی حمایت گر و حافظ حیات است و از اینرو موجب افزایش می شود. بازگشت مستقیماً به میزان بخشایش بستگی دارد البته اگر بی قید و شرط و از ته دل باشد. به این دلیل عمل بخشایش باید شادمانه باشد و دارای این چهارچوب ذهنی که از خود عمل بخشیدن احساس شادی کنیم. تمرین قانون بخشایش در واقع بسیار ساده است، اگر شادی می خواهید به دیگران شادی بدهید، اگر محبت می خواهید بیاموزید که محبت کنید. اگر توجه و قدردانی می خواهید بیاموزید که توجه و قدردانی نشان بدهید. اگر وفور مادی می خواهید به دیگران کمک کنید تا از نظر مادی غنی شوند. در واقع آسان ترین راه برای کسب آنچه می خواهید این است که به دیگران کمک کنید تا به خواسته خود برسند. این اصل به طرزی یکسان در مورد افراد و شرکت ها و جوامع و ملل صدق می کند. اگر می خواهید از همه موهبت های نیکوی زندگی برخوردار شوید بیاموزید که خاموش برای همه کس برکت بطلبید. حتی فکر بخشیدن، اندیشه برکت طلبیدن یا دعایی ساده این قدرت را دارد که بر دیگران تاثیر بگذارد. به این دلیل که اگر جسم ما به جوهر خود تغییر یابد به انبوهی از انرژی و اطلاعات متمرکز میان عالمی از انرژی و اطلاعات تبدیل می شود. ما مشتی آگاهی متمرکز در کائناتی آگاهیم. مفهوم ضمنی واژه آگاهی بیش از انرژی و اطلاعات محض است، مفهوم ضمنی آن انرژی و اطلاعاتی است که همچون اندیشه زنده است. بنابراین ما مشتی اندیشه در کائناتی اندیشمندیم و اندیشه قدرت ایجاد تحول دارد. زندگی جنبش جاودان آگاهی است که خود را به صورت مبادله پویای تپش های هوش میان عالم صغیر و عالم کبیر، میان جسم انسان و جسم کائنات و میان ذهن انسان و ذهن کیهان عیان می کند. هرگاه بیاموزید آنچه را که می جوئید ببخشید عملی یکتا و قدرتمند و حرکتی حیاتی را طراحی و زندگی می کنید که تپش جاودانه حیات را بنا می کند. بهترین راه برای اجرای قانون بخشیدن، آغاز کل فرآیند جریان این است که تصمیم بگیرید هرگاه با کسی تماس می یابید چیزی به آنها بدهید. لزومی ندارد که هدیه تان صورت مادی داشته باشد، می تواند شاخه گلی، تحسینی یا دعایی باشد. در واقع قدرتمندترین شکل بخشایش غیرمادی است. موهبت های ابراز علاقه و توجه و عاطفه و تحسین و محبت از گرانقدرترین هدایایی هستند که می توانید بدهید و بهایی نیز بابت آنها نمی پردازید. هرگاه کسی را می بینید، می توانید خاموش برای او برکت بطلبید، خوشبختی و شادی و خوشدلی او را آرزو کنید. اینگونه بخشیدن خاموش بسیار قدرتمند است. یکی از چیزهایی که در کودکی به من آموختند و خودم نیز آنرا به فرزندانم آموختم این بود که هرگز با دست خالی و بدون هدیه به خانه کسی نروم. شاید بگویید چگونه می توانم به کسی چیزی بدهم وقتی که خودم در این لحظه به اندازه کافی ندارم. می توانید شاخه گلی ببرید، فقط یک شاخه گل. می توانید یادداشتی یا کارتی ببرید که احساستان را نسبت به شخصی که به دیدارش می روید، ابراز کند. می توانید تحسینی ببرید یا دعایی. تصمیم بگیرید به هرکجا که می روید و به هرکس که می بینید چیزی ببخشید. مادامی که می بخشید دریافت می کنید. هرچه بیشتر ببخشید بیشتر به اثرات اعجازآمیز این قانون اعتماد می کنید. هرچه بیشتر دریافت کنید توانایی شما نیز برای بخشیدن افزایش می یابد. طبیعت راستین ما وفور و فراوانی است. فطرتاً از فراوانی سرشاریم زیرا طبیعت از هر نیاز و آرزو حمایت می کند. فاقد هیچ چیز نیستیم زیرا طبیعت بنیادی ما یکی از توانائی های مطلق و امکانات بیکران است. بنابراین باید بدانید که پیشاپیش به رغم اینکه چه اندک یا چه زیاد پول داشته باشید فطرتاً از فراوانی سرشارید زیرا منشاء همه ثروت ها حیطه توانائی مطلق است و این آگاهی است که می داند چگونه هر نیاز از جمله شادی و عشق و خنده و آرامش و هماهنگی و دانش را برآورد. اگر نخست اینها را نه فقط برای خودتان بلکه برای دیگران بجوئید همه چیزهای دیگر نیز خود به خود به سراغتان خواهند آمد.